Drei Zitate zum Sonntagnachmittag, eines davon für unsere niederländischen Besucher:
Niemand kann absehen, was
in Jugendlichen vorgeht, deren Schule in einigen Jahren
nicht mehr existiert, die in einer Wohnung wohnen, die
es bald nicht mehr geben wird.
Wenn in Berlin Baustellen
und Sehenswürdigkeiten inklusive Eintrittsgelderhebung
werden konnten, warum nicht erst recht die noch viel
aufregenderen Abrisse in Schwedt oder Hoyerswerda?
(jeweils: Kil, Wolfgang: Keine Baukultur ohne Rückbaukultur. In: Fritz-Haendeler, Renate; Möller, Barbara (Hg.): Politikfeld Baukultur. Potsdam: Brandenburgische Landeszentrale für politische Bildung, 2003. S. 31- 35. hier: S. 33)
foto: x* bei FlickrEisenhüttenstadt, de 'eerste socialistische stad van de DDR', kan tegenwoordig inderdaad worden omschreven als een wat zwaarlijvige, maar prima functionerende kleine stad. De modelstad moet het weliswaar doen zonder de ideologie waaraan ze haar bestaan ontleent, het socialisme, maar zolang ze wel nog beschikt over haar industriële basis kunnen de huizen, straten en pleinen aanspraak maken op de status van tijdloosheid. Het stedenbouwkundig concept, gekenmerkt door een hiërarchische ordening van ruimten, is nog door en door gebonden aan de traditie van de Europese stad. Kennelijk bezit Eisenhüttenstadt in het soort provinciale kleinburgerlijkheid van zijn stadstype en structuur een stabiele vitaliteit. (Wolfgang Kil, De krimpende Stadt. In: Dings, Mieke (Hrsg.) De Stad. Rotterdam: Uitgeverij 010, 2006. S. 231-236. S. 231)
